In mijn werkzame leven heb ik best wel wat werkgevers gehad. In de praktijk het vak van Offset drukker geleerd. Faillissementen en bedrijfssluitingen meegemaakt. Voordeel hiervan is dat ik ook veel collega's heb gehad. Leuke en minder leuke natuurlijk! Van al die collega's is er één waar ik een boek over zou kunnen schrijven, wat 'n mannetje was dat. Eigenlijk weet ik niet eens wat zijn voornam was, als hij die al had natuurlijk. Iedereen noemde hem gewoon Bas en wie weet was dat wel zijn voornaam. Basseleur was zijn achternaam, uitgesproken als "Bazzelu-air", op zijn Frans dus. Bas was getrouwd, met een zoon en dochter, woonde "achter" het Mercatorplein. In die tijd nou niet bepaald de goudkust van Amsterdam. Bas droeg dagelijks een soort van eigen uniform. Spijkerbroek (maatje te groot) flanellen overhemd met ruitjes en een leren vest (maatje te klein) zonder mouwen. De hele dag was hij eigenlijk bezig zijn broek op te hijsen en zijn vest recht te trekken. Beide handelingen waren eigenlijk overbodig.... Met Bas heb ik heel wat meegemaakt en afgelachen!! Zijn uitspraken waren legendarisch, zijn handelingen vaak humoristisch en zijn fouten fenomenaal. Omdat de afdeling waar wij collega's waren in ploegendienst werkte, was er een soort logboek waar we de belevenissen van Bas bijhielden, zo wist de nachtploeg ook wat er die dag met Bas was gebeurd. Jammer dat ik dat niet bewaard heb...
Het is hartje winter met sneeuw en veel vorst. Voor we aan de slag gaan ontdooien we met een kopje koffie. Bas heeft een verhaal over zijn Ford Siësta. Er zat vanmorgen in eens een kogelgat in het portier. Of dat ook onder de verzekering viel? Uitleggen dat hij in een Ford Fiesta reed deden we al een hele tijd niet meer en eigenlijk verbaasde het ook niemand dat er geschoten was in zijn straat. Als de telefoon gaat is het voor Bas, zijn vrouw. Als hij het gesprek heeft beëindigd deelt hij op gewichtige toon aan ons mee dat hij even naar huis gaat voor een belangrijke familiare aangelegenheid die niet kan worden uitgesteld. Zonder op een reactie van ons te wachten trekt Bas zijn vest recht (alweer) en loopt met opgeheven hoofd weg.
De huurwoning van Bas had een ruime zolder. Handig als Bas was, had hij er een mooie slaapkamer van gemaakt voor zijn oudste zoon (heb ie ook wat for se eigu). Van alle gemakken voorzien, elektra, verwarming door een elektrisch radiator en natuurlijk stromend water. Wij hadden de hele zomer het "project zolder" op de voet kunnen volgen. Dagelijks kregen wij een update van de vorderingen! Als wij met goedbedoelde tips kwamen wuifde Bas die lachend weg, hij wist immers wel beter. De waterleiding had hij "buitenom" aangelegd. Een gaatje in de één steens buitenmuur was zo gemaakt en met wat kopere pijp en wat knietjes was er zo een water aansluiting op zolder. Natuurlijk alleen koud water, "wordt ie hard van!!!"
De afgelopen dagen had het stevig gevroren en de door hem aangebrachte isolatie van ouwe kranten bleek dus niet voldoende. Natuurlijk heeft Bas hiervoor een oplossing. Het gasbrandertje waarmee hij ook de leidingen heeft gesoldeerd is perfect voor het ontdooien van de bevroren waterleiding.
Als Bas 'n uurtje weg is gaat de telefoon. "Met Bas, ik ben hier nog even bezig. Moet nog even wachten tot de Brandweer weg is.." Hé wat hoe waarom.... Bas hangt op voor ik wat kan zeggen, vragen of antwoorden. Na de pauze is Bas ineens weer aan het werk. Niemand heeft hem terug zien komen, niemand weet wat er nou precies gebeurd is....
Pas enkele dagen later krijg ik het hele verhaal te horen. Thuis gekomen is Bas enthousiast begonnen met het ontdooien van de waterleiding. Natuurlijk van beneden naar boven. Het gaatje in de muur waar de waterleiding door heen gaat, bleek groot genoeg om een flinke hoeveelheid warmte door te laten. Eigenlijk heeft Bas met zijn gas brandertje, door een klein gaatje in de muur, zijn keukenblok in de fik gestoken. En dat moest de brandweer komen blussen. Volgens
Bas viel het allemaal wel mee. De waterleiding was immers (tijdelijk naar later bleek) ontdooid. En de schade dan? De verhuurder heeft een nieuwe keuken geplaatst. "en dat sou eindelijk eens tijd wordu!! Bas heeft ook altijd mazzel!